مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

استاد  دا ور: سركار خانم نيكو برش

استاد راهنما: سركار خانم لطيفی

محقق: نفيسه ناصحی

زمستان 1388

چکيده

امر به معروف و نهي از منکر دو فريضة شرعي در دين مبين اسلام مي باشند که بر مؤمنين فرض شده، معروف را شناخته و اهل آن باشند، منکر را نيز شناخته تا از آن اجتناب کنند. اقامه اين دو واجب در حقيقت اقامة ساير احکام و حدود الهي است و در ساية نظارت همگاني: راه ها امن، کسب ها حلال، حقوق ادا، زمين آباد، عدالت جاري و امور مسلمانان سامان مي يابد.

امر به شايسته ها و نهي از ناشايسته ها در سه مرتبة انزجار قلبي، زباني و عملي، با توجه به شرايط و مقتضيات زمان و مکان و حتي محاسبة ميزان تأثير گذاري صورت مي گيرد. انجام اين دو فريضه آثار و برکات مادي و معنوي و نيز فردي و اجتماعي دارد خداوند آمران و ناهيان را بهترين مردم «خيرٌ أُمَّه» مي داند.

خطرات و آسيب هاي ناشي از ترک اين نظارت همگاني مثل: نزول بلا، دوري از رحمت خدا، تسلط اشرار و عدم اجابت دعا و… ارمغان بي تفاوتي و عدم تعهد مردم و سستي اراده برخي مسلمانان مي باشد خداوند اولين آمر و ناهي است و سيرة عملي تمام انبياء و اولياء الهي و ائمة معصومين(عليهم السلام) و فرهيختگان ترويج فرهنگ مسووليت پذيري و نظارت همگاني به جهت اصلاح جامعه بوده است.

هدف از اين تحقيق کاربردي، شيوة جمع آوري اطلاعات به صورت متني و کتاب خانه اي بوده و از روش تحقيق توصيفي بهره جسته و در چهار فصل ارائه گرديده است.

کليد واژه ها: امر به معروف ، نهي از منکر، فساد، اصلاح، تعهد و نظارت عمومي.