مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

استاد داور: سركار خانم نيكو برش

استاد راهنما: سركار خانم صفری 

محقق: بتول اصغری

پاييز 1388

چکيده

سحر و جادو به معناهاي مختلفي از جمله نيرنگ و خيال انگيزي، كمك گرفتن از شيطان با نوعي تقرب به وي، تصرف در صور طبايع و … آمده است اين واژه و مشتقات آن پنجاه وهفت بار در قرآن ذكر شده كه قسمتي از آن مربوط به نسبت دادن دروغ كافران به پيامبران الهي(حضرت صالح، شعيب، موسي، سليمان، عيسي و پيامبر اكرم(ص)) است كه به طور حتم با معجزه داراي تفاوت هاي بسياري مي باشد امّا هر چه كه هست اين موضوع از نظر همه شرايع و دين اسلام متروك است زيرا گناه كبيره است و ياد گيرنده آن كافر و حدّ آن(براي مسمان) قتل است. هنوز افراد زيادي براي حل مشكلات خود دست به دامن اين انحراف مي شوند امّا بايد با اين جهل و ناداني مبارزه كرد.

در عصر حاضر به اين مسأله از ديدگاه هاي مختلف علمي و فلسفي پرداخته شده به طوري كه بسياري از افعالي كه در گذشته به صورت خرق عادت مطرح بوده امروزه يك اصل مسلّم علمي و كلاسيك است تقويت نيروي اراده و تلقين توسط مرتاضان نمونه اي از اين امور مي باشد.

سحر و جادو به عنوان يكي از علوم غريبه(سيميا) كه خود نيز داراي تقسيم بندي جداگانه اي مي باشد جايگاه خاصي دارد و ياد گيري آن به طور كل حرام نيست كه البته مردان خاص خود را مي طلبد زيرا در غير اين صورت آثار مخرب فردي و اجتماعي و حتي خانوادگي به بار مي آورد امّا شريعت نبوي هيچ گاه به بن بست نرسيده و جاي توبه و بازگشت باقي گذاشته البته با شرايط خاص خود يعني باطل كردن سحر و باز كردن گره ها كه اين مسأله هم داراي روش هاي عملي و نقلي بسياري مي باشد.اين تحقيق به شيوه توصيفي ـ  تحليلي  کتابخانه اي در چهار فصل تنظيم گرديده است.     

 کليد واژه ها: سحر،جادو، کفر، معجزه، ابطال.