مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

شخصی از رسول خدا(ص) پرسید طریق ذکر خداوند کدام است؟‌ فرمود: «نسیان النفس» یعنی آنکه بنده خدا، خود را فراموش کند
مراتب ذکر

مرحوم فیض، پس از عبارات فوق، گوید: (به طوریکه ارباب معرفت گفته‌اند، ذکر را چهار مرتبه است: نخست: آنکه ذکر، تنها بر زبان جریان یابد. دوم: آنکه علاوه بر زبان، قلب نیز ذاکر و متذکر باشد. بدیهی است که برای حضور قلب، مراقبت و مداومت لازم است، چه اگر قلب را به حال خود رها کنند، در وادی انکار سرگردان خواهد شد. سوم: آنکه ذکر خدا چنان در قلب متمکن شود و بر آن مستولی شود، که بازگیری توجه قلب از آن، دشوار است، همانطور که در نوع دوم، حضور قلب نسبت به ذکر، مشکل صورت می‌گرفت و بالاخره چهارم: آنکه بنده خدا یکسره در مذکور - جل شأنه و ذکره - مستغرق شود که دیگر نه به ذکر و نه به قلب خود توجه دارد. در چنین حال است که اگر توجه ذاکر به ذکر مصروف شود، همان ذکر، حجاب جان او می‌شود و این حال، همان است که در عرف عارفان، به فناء، تعبیر می‌شود و آن است تمام منظور و منظور تمام و کمال مطلوب از ذکر حضرت باری تعالی.
روایت شده است که مجاشع از رسول خدا(ص) پرسید: طریق ذکر خداوند کدام است؟‌ فرمود: «نسیان النفس» یعنی آنکه بنده خدا، خود را فراموش کند
ابوسعید ابوالخیر رحمة‌الله علیه در پیروی از سخن پیامبر اکرم گوید: الذکر نسیان ما سواه؛ ذکر، فراموش کردن همه چیز جز پروردگار است.

روایت است که فرشته موکل بر انسان، ذکری را که بشنود، ثبت می‌کند، لیکن در مورد ثواب ذکر خفی که خداوند متعال در قرآن مجید به آن امر کرده است: «وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً…» کسی جز خداوند به آن آگاه نیست.

نوشته شده توسط: نرگس نعمتی

به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان نور، حجت‌الاسلام غلامرضا صفایی امشب در پنجمین یادواره 14 شهید روستای سلیاکتی از توابع بخش مرکزی شهرستان نور بیان داشت: خداوند در قرآن پرونده خاصی برای شهدا گشوده است و آیات و روایات فراوانی درباره شهدا داریم.

وی تصریح کرد: جهان مدیون شهدا در طول تاریخ است و تاریخ به‌ وسیله شهیدان شناخته می‌شود؛ کلمه مرده درباره شهید کلمه باطلی است، زیرا حیات شهیدان همه‌جانبه است.

این استاد حوزه با اشاره به کلام قرآن که می‌فرماید «هرگز به خیر و نیکی نمی‌رسید مگر اینکه آنچه را دوست دارید انفاق کنید»، خاطرنشان کرد: شهیدان جان عزیزشان را در راه احیای دین اسلام و اهتزاز پرچم عدل الهی و برای تاسیس انقلاب جهانی اسلامی به‌ دست گرفتند و از این رو در تاریخ جاودانه‌اند.

صفایی با اشاره به اهمیت خاک کربلا و شفابخش بودن آن، ابراز داشت: کعبه حرم خداست و تا ابد حریم امن است، اما خدای متعال خاک مکه را محل شفا قرار نداد، بلکه زمین کربلا را حرم امن قرار داد و خاکش را شفا قرار داد، زائرش را از نظر مقام به جایی رساند که تمام محشر به کربلایی‌ها غبطه می‌خورند، قبل از آنکه خداوند به زائران حرم خود التفاتی داشته باشد به زائران حرم کربلا توجه دارد.

این استاد حوزه و دانشگاه در پایان با بیان اینکه انبیا، علمای ربانی و شهدا سه گروهی هستند که در قیامت صاحب شفاعتند، تاکید کرد: اربعین اباعبدالله (ع) روز تکامل نهضت حسینی است، اگر انسان چهل روز در این دانشگاه چهل روزه وارد شود خداوند چشمه‌های معرفت را از قلبش به زبانش جاری می‌سازد.

به گزارش خبرگزاری فارس از ایذه، عبدالله بابااحمدیان شامگاه شنبه در مراسم خطبه‌خوانی حضرت زینب (س) اظهار کرد: این مراسم فرهنگی و معنوی برای خواهران شهرستان با نیت رشد بصیرت و آگاهی است.
این بانوی بزرگوار کوهی از صبر و استقامت بود و فریاد مظلومانه امام حسین (ع) در طول تاریخ بوده و هست.
توکل به خدا و تلاش برای توکل یکی از این ویژگی‌ها بود.
صبر و استقامت حضرت زینب (س) ستودنی است و با اینکه شاهد شهادت چندین تن از اهل بیت خود بوده، ولی باز صبر پیشه کرد.

زنان و دختران ما باید این بانوی صبور را الگوی خود قرار دهند و در فراز و نشیب‌ها و سختی‌های روزگار صبر پیشه کنند.
وی به امورات زمان بسیار آگاه بودند و به‌ همین دلیل، باعث آگاه شدن افراد دیگری در اجتماع شد.
بانوان ما باید در صحنه‌های مختلف اجتماعی حضور داشته باشند و هر جا که احساس می‌کنند ظلمی به مسلمان و انسانی وارد می‌شود، بی‌تفاوت ننشینند.

فرمانده ناحیه مقاومت ایذه گفت: صبر و استقامت حضرت زینب (س) ستودنی است و با اینکه شاهد شهادت چندین تن از اهل‌بیت خود بود ولی باز صبر پیشه کرد.

صدای زینب(سلام الله علیها) صدای خون حسین(علیه السلام) بود. حسینی دیگر به میدان آمده بود، با آمادگی تام و ابزاری تمام. حسینی كه در كالبد زینب(س) خود را می ‏نمایاند.
همه ی قیام عاشورا مقدّمه‏ای بود تا از پس آن، زینب(س) روی به میدان نهد و عهدِ نهاده را استوار سازد.روز اربعین، شهادت حضرت حسین بن علی(ع) و فرزندان و اصحاب گرامیشان(ع) که می رسد، شور عزای حسینی فروکش می کند. بیرق ها و عَلَم ها به گوشه ی تکایا و هیئات سپرده می شوند تا سالی دیگر و محرّمی دیگر که شیعیان آل محمّد(ص) خیمه ی عزا و ذکر مصائب بر پا می کنند و شمع محفل ماتم را روشن می سازند.

سال 61 ه .ق. وقتی کاروانیانِ بازمانده از موکبِ (کاروان) حسین(ع) از سفر سخت «شام» بازمی گردند، پیش از آنکه رحل اقامت در «مدینه» افکنند، در صحرای «نینوا» و دشت «کربلا»، به زیارت شهیدان می شتابند و در کسوت زائری افتان و خیزان به زیارت حضرت اباعبدالله(ع) و یاران باوفایش نائل می شوند.

به عبارتی، دیگر بار، بازمانده ی کاروان حضرت به کربلا برگشت می کند و بدین سان، به رغم میل و تصوّر کینجویان اموی، در روز زیارت و اربعین حسینی، عاشورا رنگ و رونقی دیگربار می یابد.

با این زیارت، عاشورا از صحرای کربلا خارج میشود؛ این در حالی است که دشمنان همه ی سعی خود را برای سرپوش گذاشتن بر قیام و محصور کردن عاشوراییان در صحرای کربلا در کار وارد کرده بودند. آنان گمان می بردند با سرکوب کاروان امام و به مدد دغل و حیله، ماجرای قیام خاتمه یافته است.

در اربعین و با «زیارت اربعین» زیارت و قیام، از گستره ی زمانی و مکانی بسته و محدود سال 61 ه .ق. خارج شده و در بستر تاریخ، چونان رودی جاری می شود.

در اربعین شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام و اصحاب با وفای ایشان، حسینیه‌ی امام خمینی رحمه‌الله میزبان هیأت‌های دانشجویی از سراسر کشور بود.
در این مراسم معنوی، دانشجویان و دانشگاهیان، در حضور رهبر انقلاب اسلامی به عزاداری و سینه‌زنی پرداختند.
مراسم هیأت‌های دانشجویی با قرائت آیات نورانی قرآن آغاز شد و سپس حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاسمیان سخنرانی کرد.
همچنین در این مراسم، آقایان چینی و مطیعی بر مصائب کاروان اسرای کربلا و حضرت زینب سلام‌الله‌علیها نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی کردند.
در پایان این مراسم، دانشجویان نماز ظهر و عصر را به امامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اقامه کردند.

روابط دختر و پسر قبل از ازدواج یکی از موضوعات مبتلابه جوانان امروز جامعه ماست. ما در این جستار، می خواهیم اطلاعاتی را در اختیار دختران (که آسیب پذیری شان در این روابط، بسیار بالاست) بگذاریم تا با توجه به آن ها جنس مقابل شان را بهتر بشناسند و با داشتن آگاهی های لازم، در دام سوء استفاده کنندگان نیفتند : (تذکر : پسرانی که حقیقتاً مقید به احکام شرع و دستورات دینی هستند، خود به خود از بحث ما خارج هستند؛ چرا که هیچ گاه وارد این نوع روابط نمی شوند).

1. پر واضح است که در پس هر رابطه، هدف یا اهدافی وجود دارد (خوب یا بد) مانند : رابطه به قصد کمک به دیگران، برای کسب معنویات، صله رحم، کسب دانش و ارتقای علمی، ضربه زدن به دیگری، به قصد دوستی، تجارت و کسب مال، تجسس، تفریح و … . پس از این توضیح بسیار کوتاه، حال باید دید یک پسر چه هدفی از ارتباط عاطفی با دختر دارد؟ دو هدف اصلی را در اینجا می توان متصور شد :
الف) به قصد ازدواج؛ ب) به قصد کسب لذت و سوء استفاده.

ادامه »

سوال: وهابیون چه برداشتى از واژه عبادت در قرآن دارند؟
«عبادت» واژه قرآنى است که وهّابیان برداشت نادرستى از آن دارند. آنها با صراحت مى گویند: اگر کسى به سراغ صالحان برود که آنها نزد خداوند براى او شفاعت کنند مصداق آیه شریفه ذیل مى باشد: «أَلاَ للهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللهِ زُلْفَى إِنَّ اللهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِى مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللهَ لاَ یَهْدِى مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ»، (1)
(آگاه باشید که دین خالص از آنِ خداست، و آنها که غیر خدا را اولیاى خود قرار دادند، [دلیلشان این بود که:] اینها را نمى پرستیم مگر براى این که ما را به خدا نزدیک کنند. خداوند روز قیامت میان آنان در آن چه اختلاف داشتند داورى مى کند; خداوند آن کس را که دروغگو و کفران کننده است هرگز هدایت نمى کند).
ولى آنها به این نکته قرآنى توجّه ندارند که عیب کار مشرکان این نبود که از صالحان شفاعت مى طلبیدند، بلکه مشکل کار آنها این بوده که براى شفاعت، آنها را «عبادت و پرستش» مى کردند، در برابر آنها به خاک مى افتادند و سجده مى کردند. (در مفهوم آیه فوق و جمله «ما نعبدهم» دقّت فرمایید)
ما هنگامى که به زیارت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) برویم و بگوییم از تو مى خواهیم در دنیا و آخرت براى ما شفاعت کنى، آیا او را پرستش کرده ایم؟ براى او به خاک افتاده و سجده کرده ایم؟
«طلب شفاعت» چه ارتباطى به «عبادت» دارد؟ هر کس اهل لغت و اهل عرف باشد مى داند اگر کسى نزد حضرت مسیح مى آمد و بچّه کور مادر زاد خود را مى آورد و به او مى گفت تو که مى گویى کور مادر زاد را به اذن خدا شفا مى دهم «وَ أُبْرِءُ الاَکْمَهَ وَ الاَبْرَصَ» خواهش مى کنم فرزند مرا به اذن الله شفا بده، کجاى این کار عبادت است؟! این کارى است که قرآن آن را مجاز شمرده است.
«عبادت» در لغت و عرف به نهایت خضوع در برابر دیگرى گفته مى شود مانند رکوع و سجود، امّا خواهش کردن از دیگرى هیچ ارتباطى با این موضوع ندارد.
راغب در مفردات مى گوید: «العُبُودِیَّةُ إظْهارُ التَذَلُّلِ وَ الْعِبادَةُ أبْلَغُ مِنْها لأنَّها غایَةُ التَذَلُّلِ». (2)
در لسان العرب مى خوانیم : «اَصْلُ الْعُبُودِیَّةُ الخَضُوعُ وَ التَذَلُّلُ».
جالب این است که پیشواى مذهب وهّابیّت جمله: «لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللهِ زُلْفَى» را مورد توجّه قرار داده، ولى از کنار جمله «مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ…» به راحتى گذشته است، پس اشکال کار در عبادت غیر خدا است نه در «تقاضاى شفاعت براى قرب به خدا» آن هم شفاعت به اذن الله. (دقّت کنید)
آرى انسان هنگامى که با پیشداورى ناصوابى وارد مسأله اى مى شود، آن چه را موافق مقصود اوست مى بیند و آن چه مخالف است گاه به هیچ وجه نمى بیند و گاه ساده از کنار آن مى گذارد، سپس فتواى قتل میلیون ها نفر از مسلمین را به عنوان «مشرک» صادر مى کند! و خون و مال و ناموس این مشرکان را مباح مى شمرد! (3)

(1). سوره زمر، آیه 3.
(2). مفردات راغب، ماده «عبد».
(3). گرد آوري از کتاب: وهابیت بر سر دو راهی، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم‏، 1390، ه ش، چاپ شانزدهم، ص 97.

توجه…………………………………..نظر دهید……………………………………….

روح‌الله مؤمن‌نسب، معاون مرکز فضای‌مجازی بسیج کشور، با اشاره به پیشرفت ابزارهای انتشار محتوا در عصر حاضر، اظهار داشت: این تغییرات و پیشرفت‌ها، روش‌های مطالعه در جامعه را دچار تحول و تغییر کرده است.

وی به تبیین رابطه ابزار انتقال محتوا با آسیب‌های اجتماعی پرداخت و افزود: به دلیل تغییر جنس ابراز انتقال پیام، آسیب‌ها نیز به دنبال آن تغییر کرده است، اگر دیروز نگرانی جامعه این بود که کودکان، نوجوانان و جوانان، کتاب‌های نامناسب بخوانند، امروزه باید مراقب این باشیم که «سونامی محتواهای مخرّب»، افراد آسیب‌پذیر را با خود نبرد!

این کارشناس رسانه و فضای ‌مجازی با بیان این‌که در جامعه امروز، کمتر از کتاب چاپی استفاده می‌شود، گفت: در عصـر حاضــر، از رسـانــه‌هـای جدیـد همچـون “تلفـن همراه” و “اینترنت” استفاده بیشتری می‌شود. اگـر از جامعـه، تحقیقاتی به عمـل آیـد، متوجـه ارتبــاط بیشتـر افراد با تلفن همراه می‌شویـم؛ بنابرایــن افراد جامعه، از ابزار جدید همچون تلفن همراه، بیشتر از ابزار سنتی کتاب تأثیر می‌گیرند.

ادامه »

نظر دهید…………………

چرا فقط به شبکه های اجتماعی می پردازم؟ در شبکه های اجتماعی برخلاف سایت و وبلاگ یک ارتباط زندهٔ دو طرفه و تعامل پویا در میان کاربران برقرار است که سرعت انتقال اطلاعات در آن نسبت به بخش نظرات یک وبلاگ و یک فروم، بسیار بالاتر است و همین مسئله که موجب رفتارهای سریع تر و کمتر فیلتریزه شدهٔ کاربران می شود، فضا را به یک رابطهٔ متقابل در فضای حقیقی نزدیک تر می کند. واکنش های سریع، بیشتر از فضای وبلاگی، ظرفیت بروز برخوردها و عکس العمل های نابهنجار را موجب می شود.

آیا پسندیده است که طلاب در فضای شبکه های اجتماعی حضور داشته باشند؟

پاسخ این سؤال را می توان از دو دیدگاه داد؛ یک: آرمانی و با در نظر گرفتن بایدها و نبایدها. به عبارتی اگر سؤال را این گونه فرض کنیم که آیا طلاب «باید» در اینگونه فضاها حضور داشته باشند یا نه؟ پاسخ من به آن، مثبت است. در این فضا -که البته حضور آدم ها در آن باید و نباید برنمی دارد- طلاب یا مبلغان دینی مثل فضای حقیقی باید حضور داشته باشند. در این تعاملات هم، درست مثل زندگی واقعی، آدم ها با مسائلی برخورد می کنند یا موضوعاتی را طرح می کنند که پاسخ یا راه حل آن ها دست مبلغان دینی است. همچنین طلاب می توانند تعدیل کنندهٔ فضای بیش از اندازه باز این محیط ها باشند و با الگو قرار گرفتن در رفتار و گفتار و نحوهٔ تعامل با مخالفین در عقیده و نظر، کمی این فضا را تلطیف کرده، به اسلامی تر شدن آن کمک کنند.

البته در این حالت آرمانی، خود طلبه نیز از نظر علم، اخلاق، برخورد و گفتار، فعل و توانایی استدلال و مباحثه باید آرمانی باشد! یعنی یک نماد دینی کامل. که خب در حالت تکاملش اتفاق نمی افتد و باید به طلابِ در راه تکامل اکتفا کرد.

ادامه »