مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

هو الرحمن الرحیم

الهی علمم موجب ازدیاد حیرتم شده است .
ای علم محض و نور مطلق بر حیرتم بیفزا .
الهی اثر صنع توام چگونه به خود ببالم .
الهی دیده را به تماشای جمال خیره کرده ای ، دل را به دیدار ذوالجمال خیره گردان .
الهی جایی که محمد بن عبدالله ، انسان کامل ، صاحب مقام محمود ، خاتم الانبیاء ، « ما عرفتک حق معرفتک و ما عبدتک حق عبادتک» گوید ، حسن بن عبدالله ، انسان نمای جاهل باید «ما عبدتک و ما عرفتک » گوید .
الهی شرمنده ام که بندگی نکردم و از خودم شرمنده ام که زندگی نکردم و از مردم شرمنده ام که اثر وجودی ام برای ایشان چه بود ؟
الهی توفیقم ده که یک بار استغفرالله و اتوب الیه بگویم که هنوز از گفتن آن شرم دارم .

«الهی نامه استاد حسن زاده آملی»