مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

هدایت علوی تبار گفت: هدفمندی به زندگی ضرورت می‌بخشد. اخلاق می‌تواند به زندگی معنا دهند و سوم اینکه حیات اخروی و زندگی پس از مرگ زندگی را با معنا می‌کند.

به گزارش خبرنگار مهر، هدایت علوی تبار نیز در همایش ملی فلسفه دین مقاله خود را با عنوان «خدا و معنای زندگی» ارائه داد و گفت: رویکردهای مختلفی درباره معنای زندگی وجود دارد، نخست اینکه بگوییم زندگی معنا ندارد و پوچ است که این تفکر نیهیلیست‌ها است و دوم اینکه معتقد به معنای زندگی باشیم، اما همین امر نیز باز به دو قسم تقسیم می‌شود که نخست معتقد باشیم که زندگی معنای ذاتی و عینی دارد یعنی معنایش وابسته به جسمانیت و معناداری حیات است و دوم معنای آن را شخص بدان می‌دهد که یعنی معنای زندگی را ما به آن می‌بخشیم.

وی گفت: براساس یک اصل دیگر این خداوند است که به زندگی انسان معنی می‌بخشد. اعتقاد به خداوند است که می‌تواند معنای زندگی را مشخص کند. جهان دارای هدف است و به سوی تعالی می‌رود. بنابراین هدفمندی به زندگی ضرورت می‌بخشد و دلیل دوم این است که اخلاق می‌تواند به زندگی معنا دهد و سوم اینکه حیات اخروی و زندگی پس از مرگ زندگی را با معنا می‌کند.

علوی تبار افزود: این خوش‌بینی بدین معنی است که همه جا ما یک نوع خوش بینی داشته باشیم و بر این اساس که برخی ادیان می‌گویند خیر در نهایت بر شر غلبه می‌کند یک نوع خوش بینی و معناداری به زندگی ایجاد می‌شود. اونامانو می‌گوید که من حاضر هستم به جهنم بروم ولی در عدم زندگی نکنم. البته بنده به این سخن اعتقادی ندارم!

این استاد دانشگاه در پایان خطاب به دانشجویان حاضر در جلسه گفت: بنده نمی‌خواهم برای شما راه تعیین کنم. برخی معتقدند که بدون دین نمی‌توان زندگی کرد و اگر به خدا معتقد نباشی از هیچ طریقی نمی‌توانی معنایی برای زندگی بیابی. یعنی در پرتو اعتقاد به خداوند معنا ایجاد می‌شود که البته گروهک‌های افراطی هم از این امر سوءاستفاده کرده‌اند ولی برخی دیگر معتقدند که با اخلاق بودن مهم‌تر از دین‌مداری است .در عمل این را شاهد هستیم که عده‌ای ملحد هستند ولی زندگی‌شان معنا دارد چرا که شور و شوق زندگی دارند اینها در واقع مؤمن هستند، پس عده‌ای می‌گویند که برای معناداری لازم نیست دیندار باشی با اخلاق هم می‌توان در عمل معنادار زندگی کرد.