فلسفه وجود حروف مقطعه در قرآن/ اشاره به واقعه کربلا در آیه نخست سوره مریم
برخی از آیات قرآن در مورد امام حسین(ع) نازل شده اند. وی با بیان اینکه این آیات مربوط به مسئله شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و نهضت خونین عاشورا است افزود: نمونه های این موضوع را در آیه ۳۳ سوره اسراء و آیه ۱۰ سوره تکویر می توان مشاهده کرد. نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد به یکی از فلسفه های وجود حروف مقطعه در قرآن اشاره کرد و بیان داشت: در آغاز ۲۹ سوره از قرآن حروف مقطعه آمده به طوریکه در مجموع ۷۸ حرف از الفبا تحت عنوان حروف مقطعه در قرآن آورده شده است. حجت الاسلام میرعمادی افزود: اگر حروف تکراری مقطعه را حذف کنیم ۱۴ حرف باقی می ماند که مطابق تفاسیر صورت گرفته این ۱۴ حرف جمله “صراط علی حق نمسکه” به معنی ”راه علی (ع) حق است، به آن تمسک جویید” را تشکیل می دهند. وی گفت: حروف مقطعه بیشتر در سوره های مکی آورده شده اند و از ۲۹ سوره ای که با حروف مقطعه آغاز می شوند ۲۶ سوره مکی و سه سوره مدنی هستند. نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد تصریح کرد: یکی از دلایلی که برای علت وجود حروف مقطعه در قرآن آمده است اشاره دارد به اینکه قرآن از همین حروف ساده تشکیل شده است لذا معجزه بوده زیرا این حروف ساده در اختیار همگان قرار داشته ولی کسی نمی تواند آیاتی مانند آیات قرآن را از این حروف ایجاد کند. حجت الاسلام میرعمادی اضافه کرد: در بیان علت دیگر نزول این حروف گفته شده است که این حروف برای جلب توجه شنوندگان آورده شده اند زیرا هنگامیکه پیامبر می خواست آیات قرآن را برای مسلمانان تلاوت کند کفار با ایجاد سروصدا مانع از این کار می شدند ولی با آمدن این حروف در ابتدای هر سوره نظر کفار به شنیدن این حروف جلب می شد و ساکت می شدند تا ببینند پیامبر چه می خواهد بگوید. وی به دلیل سوم وجود حروف مقطعه در قرآن اشاره کرد و بیان داشت: این حروف رموز و اشاراتی است به نام های خدا و رسول خدا همانطور که در سوره یاسین به نام پیامبر(ص) اشاره شده است. نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد عنوان کرد: یکی از آیاتی که به حادثه کربلا اشاره دارد آیه اول سوره مریم است که با حروف مقطعه “کهیعص” شروع شده است و مطابق برخی تفاسیر هر کدام از این حروف به کلمه ای اشاره دارد. حجت الاسلام میرعمادی در اینباره افزود: “کاف” به معنای کربلا، “ه” به معنای هلاکت و شهادت امام حسین(ع) و یارانش، “ی” به معنای یزید، “عین” به معنای عطش حسین و “صاد” به معنای صبر امام حسین و یاران ایشان تفسیر شده است.