مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

عنوان پایان نامه: آثار و پيامد هاي حيا در آيات و روايات

استاد داور:  خانم نيکوبرش

استاد راهنما: خانم لطيفي

محقق: ام البنين عسگری

تابستان1390

چکيده

در نظام تربيتی اسلامی حيا از جايگاه والايی برخوردار است به گونه ای که حيای عاقلانه، ضامن اجرای قوانين و مانع ارتکاب گناه است. و يکی از فضايل نيکو و پسنديده می باشد که هميشه با ايمان همراه است و حقيقت حيای ممدوح شرم از اتکاب گناه در محضر الهی است.

انسان با ايمان بايد به اين صفت حسنه متخلق گردد، پس در زمانی که بی حيايی يک معضل اخلاقی در خانواده و جامعه است، ضروری است، پيرامون حيا و عوامل تضعيف کننده ی آن و راه کارهای مناسب جهت تقويت اين خصلت انسانی پژوهشی صورت گيرد تا رهگشای جامعه ی ما باشد.

هدف اين تحقيق كاربردي،نوع پ‍‍ژوهش توصيفی و شيوه جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است که در چهار فصل ارائه شده است.

برانگيخته شدن حيا زمانی است که ناظری وجود داشته باشد، و نظارت او درک شود و با توجه به لايه های نظارتی درونی و بيرونی که شامل خود، مردم، ائمه، فرشتگان و خداوند می شود، حيا در انسان تقويت می گرند. رعايت حيای گفتاری، رفتاری و حتی فکری برای حفظ بهداشت و سلامت روانی فرد و جامعه ضروری است و رواج فرهنگ حيا و عفاف از فرد و خانواده شروع و به اجتماع سرايت می کند و تقويت نظارت درونی و بيرونی لازم است اما برخی از افراد فاقد عفاف و حيای فکری و گفتاری و رفتاری هستند و سبب رواج بی حيايی و سست شدن ايمان و ناديده گرفتن ارزش ها و… می گردند و فرهنگ ابتذال و اباحه گيری همانند علف هرزی جامعه را تهديد می کند برای مقابله با اين آسيب ها راه کارهايی  چون تقويت ايمان، ارائه الگوهای مناسب توجه به تربيت مذهبی، دينی در دوران کودکی، استفاده از ابزار فرهنگی جهت الگودهی مناسب به نوجوانان و جوانان و… بيان شده است.

کليد واژه: حيا، عفت، شرم، نگاه، پوشش(ستر).