مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

عنوان پایان نامه: آثار انتقاد در زندگی انسان از دیدگاه آیات و وروایات
استاد راهنما: سرکار خانم خدابنده لو
استاد داور: سرکار خانم صائب نیا
محقق: رقیه سلیمانی
شهریور 1395
چکیده
نقد و انتقاد پذیری از موضوعاتی است که در علوم مختلفی همچون: تفسیر، اخلاق، روان شناسی، جامعه شناسی و … قابل بررسی است که در این تحقیق با رویکرد اخلاقی و روایی به آن پرداخته شده است. انتقاد به معنای آشکار ساختن عیب ولی به نحو سازنده و مثبت که موجب رشد انتقادگر می شود. نقد و انتقاد سازنده و هدفمند در منابع و متون اسلامی امری پسندیده و ممدوح قلمداد شده، به موازات آن از انگیزه های منفی و انتقام و عیب جویی در این مقوله نهی شده است. اگر نقد با روش های صحیح و مشروع و با انگیزه اصلاح انجام گیرد آثار مثبت فراوانی به دنبال دارد از جمله این که انتقاد مردم را واقع بین می سازد افکار و اعمالشان را اصلاح می کند راه رشد و ترقی را به روی فرد و جامعه می گشاید و زمینه تعالی و تکامل آنان را فراهم می آورد. مهم ترین اصول اخلاقی مورد نیاز ناقد برای این که نقدش مؤثر باشد این است که در انتقادها و تذکرات خویش رعایت ادب و احترام را بنماید، با مردم به نرمی و ملایمت سخن بگوید و با حسن نیت و دلی پاک و بی آلایش نقایص او را یادآوری می کند. اشتباه و گناه در رفتار غیرمعصوم راه پیدا می کند. بنابراین انتقادگری و انتقادپذیری از نیازهای یک مؤمن برای اصلاح گفتار و رفتار در راه تقرب به خدای متعال است. روش تحقیق در این پایان نامه با هدف بنیادی ، به صورت توصیفی ـ تحلیلی و جمع آوری اطلاعات متنی و کتابخانه ای است که در 4 فصل تنظیم شده است.
کلید واژه ها: نقد ـ انتقاد- انتقاد پذیری ـ انتقاد سازنده ـ آثار ـ آیات ـ روایات