عنوان پايان نامه: چگونگی برخورد علی (ع) با دشمنان
استاد ناظر: سركار خانم نيكو برش
استاد راهنما: سركار خانم لطیفی
محقق: اعظم فراهانی
سال 1387
چکیده
مولای متقیان میزان الاعمال می باشد و شیعه باید در امور فردی و اجتماعی به سیره آن امام هم اقتدا و از ایشان الگوبرداری نماید و از طرف دیگر دشمن شناسی برای مقابله با دشمن امری ضروری و مهم است ، اسلام عزیز به واسطه عدم شناسایی دشمن و عدم اتخاذ سیاست صحیح و تاکتیک های مناسب در قبال آنان ضرباتی را محتمل شده است لذا برای احیا و سالم سازی فضای حکومتی با الگوگیری از سیره علمی عملی معصوم می توان راهکارهای دقیق و مناسب جهت مقابله با دشمنان داخلی و خارجی اتخاذ نمود .
روش تحقيق به صورت توصيفی ، تاريخی و جمع آوری اطلاعات به صورت متنی و کتاب خانه ای بوده و هدف از اين نوشتار بررسی استراتژی و تاکتيک های نظامی و نحوه مقابله مولايمان را در چهار سال و اندی حکومت ايشان با دشمنان جهت عبرت آموزی و بهره گيری از آن می باشد که در پنج فصل تنظیم شده است .
حضرت علی نیز در تمام 4 سال حکومت خود که با این گروههای انحرافی مبارزه نموده در درجه اول شیوه آن حضرت سعی در ارشاد و اصلاح آنان داشته اما بعد از اینکه آنان را هرگونه هدایت را برخود می بستند به مقابله و جنگ اقدام می نمودند . امام علی (ع) در برخورد با ناکثین که پیمان شکنان بودند به گونه متفاوت تر از قاسطین که متجاوز بودند رفتار می کند و نوع برخورد با گروه سوم که نفاق شان بیشتر بود با هر دو گروه قبلی فرق می کرد ، انصاف و عدالت مولا علی (ع) با قاتل خویش نظر همگان را جلب می کند ، علی (ع) با دشمنانشان در صدر اسلام و چه در زمان خلفا و نیز در حکومت خودشان بسیار کریمانه و بزرگوارانه بوده است که در طول تاریخ در میان رهبران اقوام بی نظیر می باشد .
کلیدواژه ها : دشمن ، ناکثین ، قاسطین ، مارقین ، خوارج