رمز «كهيعص»
سعد بن عبدالله قمي از بزرگان شيعه به همراه احمد بن اسحاق قمي وكيل امام حسن عسكري(عليه السلام) براي طرح سؤالات و دريافت پاسخ آن‌ها به محضر امام يازدهم شرفياب مي‌شود. او جريان اين ديدار را چنين نقل كرده است:
چون خواستم سؤال كنم، امام عسكري(عليه السلام) به فرزندش اشاره كرد و فرمود: «از نور چشمم سؤال كن!»
در اين هنگام كودك رو به من كرده فرمود: «هر چه مي‌خواهي سؤال كن!…
پرسيدم: مقصود از «كهيعص» ]از حروف مقطعه قرآن چيست؟ فرمود: اين حروف از خبرهاي غيبي است. خداوند بنده و پيامبر خود زكريا را از آن آگاه ساخته و سپس آن را براي محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) باز گفته است.
داستان از اين قرار است كه زكريا(عليه السلام) از پروردگارش خواست تا نام‌هاي پنج تن آل عبا را به او بياموزد. خداوند متعال جبرئيل(عليه السلام) را بر او فرو فرستاد و آن نام‌ها را به او ياد داد. زكريا چون نام‌هاي مقدس محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) و علي و فاطمه و حسن(عليهم السلام) را بر زبان مي‌آورد اندوه و گرفتاريش برطرف مي‌شد و وقتي حسين(عليه السلام) را ياد مي‌كرد، بغض گلويش را مي‌گرفت و مبهوت مي‌شد.
روزي گفت: بارالها چرا وقتي آن چهار نفر را ياد مي‌كنم از اندوه‌ها و نگراني هايم راحت شده و دل آرام مي‌شوم و چون حسين(عليه السلام) را به ياد مي‌آورم، اشكم جاري و ناله ام بلند مي‌شود؟!
خداوند او را از داستان حسين(عليه السلام) آگاه كرد و فرمود: «كهيعص» رمز اين داستان است.
«كاف» رمز كربلا و «هاء» رمز هلاكت خاندان او و «ياء» كنايه از نام «يزيد» كه جفاكننده نسبت به حسين(عليه السلام) است مي‌باشد و «عين» اشاره به عطش و تشنگي او دارد و «صاد» نشانه صبر و استقامت امام حسين(عليه السلام) است….»
منابع: کمال الدین-شیخ صدوق- جلد2،
تاریخ عصر غیبت-مسعود پور سید اقایی
