خوابیدن آقای بهجت(ره) در حالت نشسته/تکیه ندادن آقای جوادی آملی به پشتیِ صندلی
متن خاطره از سایت آقای پناهیان:
وقتی به زندگی برخی از بزرگان نگاه میکنیم میبینیم که اصلاً اهل راحتطلبی نبودند و خیلی به نفس خودشان سخت میگرفتند. به عنوان مثال:
بنده یک مدتی از نزدیک با آقای جوادی آملی مراوده داشتم. در این مدت، چند مرتبه دیدم که ایشان وقتی در ماشین مینشینند، دستشان را به صندلی جلویی ماشین میگیرند و تکیه نمیدهند. اول فکر کردم که مشکلی برایشان پیش آمده، اما بعداً متوجه شدم که ایشان معمولاً تکیه نمیدهند. طبیعتاً کسی که به پشتیِ صندلی تکیه نمیدهد، باید عضلات کمرش را محکم نگه دارد و کمی به خودش فشار بیاورد و اینکار یکمقدار سخت است و مخالف راحتطلبی است.
ما یکبار در اردویی، خدمت آقای جوادی آملی بودیم، از ایشان تقاضا کردیم که «حاج آقا! تو را به خدا یکمقدار راحتتر باشید، چون اینطوری ما خیلی شرمنده میشویم!» چون ایشان در مراوده با دیگران، به حدّی ادب رعایت میکردند که آدم وقتی در محضر ایشان قرار میگرفت، برای اینکه بتواند یک نفَس راحت بکشد و بتواند یکمقدار خودش را کج و معوج کند، گاهی مجبور میشد از ایشان فاصله بگیرد و کمی آنطرفتر برود.
همچنین یکبار از فرزند آیتالله بهجت(ره) پرسیدم: «شنیدهام که آقای بهجت(ره) به بعضیها توصیه کرده بودند: اگر میخواهید خواب بر شما غلبه نکند، نشسته بخوابید.» فرزند آقای بهجت(ره) پاسخ داد: «بله همینطور است! خود آقای بهجت(ره) هم اکثراً نشسته میخوابیدند. این هم، همان صندلیای است که ایشان روی آن میخوابیدند.»
بنده آن صندلی را دیدم، که واقعاً ساده و معمولی بود(چندان راحت نبود). و بعد هم فرزند آقای بهجت(ره)، چند تا از عکسهای ایشان را به من نشان داد که آقای بهجت(ره) بر روی آن صندلی نشسته بودند و در همان حالتِ نشسته، خوابیده بودند.
البته نمیگویم که شما هم مثل این بزرگواران زندگی کنید، ولی لااقل به این قلهها نگاه کنید و بحث مبارزه با راحتطلبی را جدی بگیرید. راحتطلبی یکی از مصادیق مهم هواپرستی و اولین گرایشی است که بستر حبالدنیا و گرایشهای بد دیگر را در انسان ایجاد میکند. راحتطلبی حتی قبل از لذتطلبی، انسان را با خودش درگیر میکند. اگر شما در مرحلۀ راحتطلبی، با راحتطلبی خودتان مقابله نکنید، بعید است که در جریان لذتطلبی نفس بتوانید در مقابل لذتها بایستید. و کسی که علیه راحتطلبی خودش قیام کند، طبیعتاً مبارزه با لذتطلبی برایش آسانتر خواهد بود. پس شروع کنید با راحتطلبی خودتان مخالفت کنید، تا گرفتار لذتطلبی نشوید.