مدرسه علميه امام حسن مجتبي (ع) تهران

عنوان  ولایت بر اساس روایات بسیار ، در آیات الهی برای علی (علی السلام) رقم خورده است . از جمله آیه : « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُون، سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده‏اند؛ همانها كه نماز را برپا مى‏دارند، و در حال ركوع، زكات مى‏دهند.» (مائده/55) است که هیچ تردیدی در شأن نزول و انطباق قطعی آن بر علی (علیه السلام) نیست؛ چون او بود که در رکوع نمازش ، مستمندی « انگشتر» داد.
بسیاری از مفسران این واقعه را گزارش کرده و با صراحت ، مصداق آن را علی (علیه السلام) دانسته اند . گو این که برخی ز مفسّران ، چون تلألو حق را برنتابیدند، به توجیه ها و شبهه ای شگفتی پناه جسته ند ، تا مگر حق را وارونه سازند، از جمله گفته اند : واژه « کسانی» جمع است و نمی توان آن را بر علی که یک نفر است ، انطباق داد. اما آنان فراموش کرده اند که در ادبیات عرب، این گونه استعمال ها بسیار شایع است (که برای تحلیل، یا انگیزه های دیگ ، واژه جمع را به جای مفرد به کار می برند.) مانند آیه : « فَترََى الَّذِينَ فىِ قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَرِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نخَْشىَ أَن تُصِيبَنَا دَائرَة؛ولى كسانى را كه در دلهايشان بيمارى است مى‏بينى كه در (دوستى با آنان)، بر يكديگر پيشى مى‏گيرند، و مى‏گويند: مى‏ترسيم حادثه‏اى براى ما اتفاق بيفتد.» (مائده/52) که مراد،عبدالله بن اُبی است و مفسران ، همین شأن نزول را آورده اند . بدین ترتیب، روشن می شود که این نکته گیریِ برخی از مفسران ، نه از سر تحقیق ، بلکه به انگیزه ی تردید افکنی در فضیلتی بزرگ است .
آیه به روشنی « ولایت » را در الهح و پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) منحصر کرده است . پر واضح است که اگر ولایت را به معنای نصرت و یا محبت بگیریم ، این انحصار ، به هیچ روی ، وجهی نخواهد داشت.
منبع : دانش نامه امیر المومنین،جلد یکم ،ص 510-508

مردى خدمت امام حسين عليه السلام رسيد، و عرض كرد كه شخص ‍ گنه كارى هستم و نمى توانم خود را از معصيت نگهدارم ، لذا نيازمند نصايح آن حضرت مى باشم . امام عليه السلام فرمودند: پنج كار را انجام بده ، بعد هر گناهى مى خواهى بكن !
اول : روزى خدا را نخور، هر گناهى مايلى بكن !
دوم : از ولايت خدا خارج شو، هر گناهى مى خواهى بكن !
سوم : جايى را پيدا كن كه خدا تو را نبيند، سپس هر گناهى مى خواهى بكن !
چهارم : وقتى ملك الموت براى قبض روح تو آمد اگر توانستى او را از خودت دور كن و بعد هر گناهى مى خواهى بكن !
پنجم : وقتى مالك دوزخ تو را داخل جهنم كرد، اگر امكان داشت داخل نشو و آن گاه هر گناهى مايلى انجام بده

بحار، ج 87، ص 126

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA :LatentStyles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

عنوان پایان نامه: ويژگي هاي ملعونين از منظر قرآن و سنت

استاد داور : حجة الاسلام والمسلمين دکتر کاوس (محمد) روحي

استادراهنما: سرکارخانم خدابنده لو

محقق: منيره عسگري

پاييز 92

چکیده

تحقیق حاضر پیرامون ویژگی های ملعونین می باشد که با رویکرد قرانی (تفسیری) و روایی به آن پرداخته شده است . در قرآن کریم و روایات ائمه معصومین (علیههم السلام) این گروه معرفی و ویژگی های آنان در آیات مختلفی بیان شده است که بررسی این صفات و شناخت ملعونین ، باعث توجه و تذکر انسان نسبت به اعمال و رفتار می باشد تا با خودداری از عوامل لعن ، جزو مصادیق آنان نگردد. روش تحقیق از نوع بنیادی به صورت توصیفی و جمع آوری اطلاعات متنی و کتاب خانه ای است که در چهار فصل تنظیم شده است.

لعن در لغت به معنای طرد و دور کردن و در اصطلاح به معنای طلب و درخواست دور شدن شخص از رحمت خداوند است . در 42 آیه قرآن کریم ،حق تعالی  فرهنگ لعنت را ترسیم فرموده است که در هیچ یک از آیات مربوط ، مفهوم لعنت به دشمنی لفظی محدود نمی شود و بلکه تمام آیات مذکور نشان از برنامه ریزی و اجرای تحقق لعنت دارد. لعن با هر شکل و صورتی از دیدگاه شرع، نادرست و حرام است، مگر مواردی که خود شریعت تجویز کرده باشد. لعن ممدوح ، لعنی است که در برابر دشمن اسلام و اهل بیت معصومین (علیهم السلام) ، به آن سفارش بسیار شده است .

ادبیات قرآن در مورد لعن به صورت کاملا شفاف و با معرفی دقیق ویژگی ها و صفات ملعونین همراه است . از ویژگی فردی و اجتماعی ملعونین این است که نسبت به خدا کفر و ارتداد پیشه می کنند، کسانی هستند که آیات الهی را تحریف کرده و همواره انبیاء الهی را مورد آزار و اذیت قرار می دهند . در جامعه ایجاد نفاق و شایعه پراکنی می کنند اهل دوروغ، تهمت و صفات دیگری هستند که هر کدام از آن ها منجر به دوری از رحمت الهی شان می گردد. خداوند متعال در قرآن کریم مصادیقی از لعن شدگان را به عنوان الگوی جواز لعن به مومنین ارائه می دهد که از جمله آن ها می توان به : شیطان ، اصحاب سبت ، بنی امیه  و … اشاره نمود.

کلید واژه ها : لعن ، ملعونین ، قران ، ویژگی ها ، مصادیق

امام على سلام الله علیه:

اَعْدى عَدُوٍّ لِلْمَرْءِ غَضَبُهُ وَ شَهْوَتُهُ فَمَنْ مَلَكَهُما عَلَتْ دَرَجَتُهُ وَبَلَغَ غايَتَهُ؛

بدترين دشمن آدمى خشم و شهوت اوست، پس هر كس آن دو را در اختيار بگيرد، مقامش بالا مى‏رود و به هدفش مى‏رسد.

غررالحكم، ح 3269؛ ميزان الحكمه، ج 8، ص 447.

مقام معظم رهبری:
قبل از دوران مهدى موعود، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست….قبل از ظهور مهدى موعود، در میدان‌هاى مجاهدت، انسان‌هاى پاک امتحان مى‌شوند؛ در کوره‌هاى آزمایش وارد مى‌شوند و سربلند بیرون مى‌آیند و جهان به دوران آرمانى و هدفىِ مهدى موعود (ارواحنافداه) روزبه‌روز نزدیکتر مى‌شود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز نیمه‌‌ شعبان، روز عید بزرگ است.
دیدار با مردم قم 1370/11/30

نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــیمُ

بندگانم را آگاه كن كه من بخشنده مهربانم

امام باقر علیه السّلام فرمود: برای وسعت رزق از خداوند در نماز واجب پس از ذکر سجده این دعا خوانده شود:

«یا خَیرَ المَسؤُولینَ، وَ یا خَیرَ المُعطینَ، اُرزُقنی وَ ارزُق عَیالی مِن فَضلِکَ الواسِع فَانَّک ذُو الفَضل العَظیم؛ ای بهترین سؤال شدگان، ای بهترین بخشندگان، از فضل و فزونی خود روزی من و عیالم را برسان، چه اینکه تو دارای فضل و فزونی بزرگ هستی.»

منبع:
۱. اصول کافی، ص۵۵۱.
۲. عرفان و عبادت، ص۶۰۴.

امام على سلام الله علیه:

اِذا اَحَبَّ اللّه‏ُ عَبْدا زَيَّنَهُ بِالسَّكينَةِ وَ الْحِلْمِ؛

هرگاه خداوند بنده‏اى را دوست بدارد، او را به آرامش و بردبارى زينت مى‏بخشد.

غررالحكم، ح 4099 / دوستى در قرآن و حديث، ص